Expositie ‘royal woods’ van Frans Polman;
een rauwe knipoog naar het Koningshuis
Op zondag 4 oktober rond het toen zonnig middaguur parkeerde ik mijn auto voor de deur van het
sjieke InterContinental Amstel Hotel in Amsterdam. Eindelijk zou ik een lunch beleven in restaurant La Rive
en tegelijkertijd genieten van de mooie buitenmeubelen van Marcel Wolterinck die hij ontwierp voor Borek.
Maar bovenal zou ik die dag mijn kennis en ervaring op het gebied van kunst weer een klein beetje vergroten!
Want ik was uitgenodigd voor de exclusieve opening van de expositie ‘Royal’ van kunstenaar Frans Polman,
in dit majestueuze hotel. En dat was in alle opzichten zeker geen straf!
Onbewuste kennismaking
Twee jaar geleden heb ik onbewust al kennisgemaakt met de kunst van Frans Polman. In de showroom van Marcel Wolterinck in Laren fotografeerde ik zijn werken in combinatie met de prachtige meubelen van Wolterinck, die ik toen al heel goed bij elkaar vond passen. Eén van die foto’s kwam bij Chantal – de vrouw van Frans – terecht en daarom stond ik nu op de invitatielijst. Kijk, zo kan het gaan!
Bij binnenkomst was deze anekdote ook meteen de start van de nadere, volledig bewuste kennismaking. En om het nog leuker te maken: de fotograaf van Frans kon onverhoopt niet op de opening aanwezig zijn en dus kwam het heel goed uit dat ik met smartphone camera ruimschoots voor aanvang arriveerde! Dus voordat de andere bezoekers binnendruppelde, heb ik de ‘Royal’ collectie eigenhandig vastgelegd!
Meer dan een Koninklijk (blauw) tintje
Frans Polman werd in 1971 geboren in Apeldoorn, waar hij opgroeide én waar hij later, na vele omzwervingen, zelf ging wonen en werken. Op het Kroondomein in Apeldoorn, waar ook Paleis Het Loo is gevestigd, had hij als kind al een fascinatie voor het hout van de acaciabomen.
Vele jaren later heeft hij dit hout bewerkt en vervolgens verwerkt in zijn collectie ‘Royal’, die voor deze gelegenheid werd geopend door Hans van Eenennaam – voormalig hofmaarschalk van destijds Koningin Beatrix en voormalig directeur van De Keizerskroon.
Tijdens de opening van de expositie door de heer Van Eenenaam kregen we een aantal leuke feitjes en weetjes mee.
Zo heeft het woord ‘acacia’, net als de namen van de drie dochters van Koning Willem Alexander en Koningin Maxima, drie a’s. Chantal en ik, als oud ABN AMRO-werknemers, noemen dat ‘Triple A’!
En de koningsblauwe jurk en cape van Jan Taminiau, die Koningin Maxima droeg in 2013 tijdens de inhuldiging van Koning Willem Alexander, was een bijzondere inspiratiebron voor Frans Polman. Deze Koninklijke kleur paste Frans toe in zijn collectie ‘Royal’ door het acaciahout met dit blauwe pigment te polychromeren. Polychromeren is een techniek die al sinds de Oudheid wordt toegepast. Leuk detail: Frans gebruikte hiervoor een poedersuikerzeef om klontering tegen te gaan en het pigment op het hout te ‘nevelen’. Je moet er maar op komen!
Oude en nieuwe contacten
Na de ‘grande’ opening van de expositie ging de walking lunch in Restaurant La Rive van start. Executive Chef Roger Rassin en Maître-Sommelier Ronald Opten serveerden hun mooiste gerechten vergezeld door dito wijnen. Wat dacht je van een Koningskrab (hoe toepasselijk!) met passievrucht en koolrabi. En een snoekbaars vergezeld door een royale Cabanon oester met gerookte sprot. Deze werd opgevolgd door een kalfshaas met artisjok en tomaat. En als afsluiter kregen we gebakken witte chocolade met pistache en citroenmelisse met een drupje Bailey’s. De Torrontes Reserva uit 2011 en de Dolcetto d’Alba Augenta uit 2009 maakten het helemaal compleet. Wat een feest!
Ronald Opten kreeg overigens nog een eervolle vermelding vanwege het feit dat Frans en Ronald dikke vrienden zijn sinds zij elkaar leerden kennen in militaire dienst. Dat zij hier dan weer werden herenigd, gaf de expositie nog een extra bijzondere dimensie.
Zelf heb ik tijdens de walking lunch ook weer interessante, nieuwe contacten opgedaan. En liep ik Marcel Wolterinck tegen het lijf! Dat kwam goed uit, want ik moest nog een dubbelinterview met hem en Nilson Beds regelen. En zo beleefde ik een uiterst fijne middag! Eentje met een Gouden Randje (of een blauw randje zo je wilt:-).